สุดรันทด! เรื่องจริง ไม่ใช่นิยาย”แม่ตกงาน”แชทยืมเงินครู 100 บาทซื้อข้าวสารให้ลูกกิน กับ น้ำปลาพริก ครูสาว น้ำตาริ้น! รีบตอบยินดีช่วย ให้ทิ้งเลขบัญชี ก่อนโอนเงินให้ทันที ชีวิตต้องอดมื้อกินมื้อ เผยพิษโควิด-19 กระชากทุกสิ่ง ที่อยู่ใต้พรมออกมา ประจานสังคม
วันที่24 ม.ค.64 เป็นอีกเรื่องราวน่าเห็นใจและการช่วยเหลือกันในช่วงโควิด-19 กลับมาระบาดระลอกใหม่ เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Athapol Anunthavorasakul เผยภาพแชทของผู้ปกครองที่ส่งมาหาคุณครู เพื่อขอยืมเงิน100บาท เพื่อซื้อข้าวสารให้ลูกกิน เนื่องจากไม่มีงาน โดยไม่มีใครจ้างมาหลายวันแล้ว
โดยผู้โพสต์ระบุว่า คุณครูที่มีลูกศิษย์เป็นบุตรของผู้หญิงคนดังกล่าว ได้โพสต์ขึ้นเฟซบุ๊กส่วนตัว อ่านแล้วจุกจนขอเอามาแชร์ ดังนี้
โควิด-19 กระชากทุกสิ่งที่อยู่ใต้พรมออกมาให้เห็นว่า สังคมไทยสุดแสนจะเหลื่อมล้ำ คนไม่มีจะกินคือไม่มีจริงๆ การตัดสินใจอะไร ที่ไม่เคยมองเห็นพวกเขาเลย ไม่ว่าเป็นการตัดสินใจโดยตั้งใจ/ไม่ตั้งใจ รู้ประสา/ไม่รู้ประสา ล้วนเป็นการตัดสินใจที่เลือดเย็นมาก
คนไม่เคยจน หรือคนที่ทำเป็นลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยจน คงยากที่จะเริ่มต้นด้วยความเข้าใจ แต่ถ้าใช้ความเป็นมนุษย์ในตัวรับรู้ รับฟังให้มากๆ อย่าติดกับดัก อคติเหมารวม เช่น คนจน คือ คนขี้เกียจ คนเราเกิดมาไม่เท่ากันหรอก ฯลฯ ท่านจะได้ยิน และมองเห็น
เหนืออื่นใด บทบาทคุณครูในโรงเรียนทั้งเมืองกรุงและต่างจังหวัด ไม่ใช่แค่ ครูฟา ครูโค้ช romanticised อะไรหรอก ครูก็เป็นครูนั่นแหละ ที่เป็นฟา เป็นโค้ช มันแค่หนึ่งในร้อยบทบาทที่คนทำงานในวิชาชีพครูเขาต้องแบกรับ ไม่ใช่แค่ลูกศิษย์ที่ต้องดูแล ปกป้อง เคียงข้าง ส่งเสริม ช่วยเหลือ พัฒนา แต่พ่อแม่ผู้ปกครอง คนในชุมชน คนทำหน้าที่ครูก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วย
กราบหัวใจครูทุกคนที่ทำงานกันหนักมาก ๆ ในช่วงเวลาที่มืดมิด และหนักหน่วงที่สุดช่วงหนึ่งของสังคมไทย
