ทุกท่านอาจเคยอ่านชีวประวัติบุรุษอันเป็นที่รักยิ่งของเรา ท่านนบีมูฮัมหมัดมามากมาย ไม่ว่าด้านการอบรม การปลูกฝังศรัทธา การเมืองการปกครอง การทหาร เศรษฐกิจ แต่น้อยนักที่เราจะได้อ่านถึงท่านในฐานะสามีและต่อไปนี้ขอกล่าวถึงบางส่วนจากแง่มุมที่พิเศษยิ่งของท่าน ในการแสดงความรัก ความเอื้ออาทรต่อบรรดาภรรยาของท่าน
1. เข้าถึงอารมณ์ความรู้สึก
ท่านเราะซูล กล่าวกับท่านหญิงอาอิชะฮ์ว่า “ฉันรับรู้ว่าคราใดที่เธอพอใจในตัวฉัน และคราใดที่เธอไม่พอใจในตัวฉัน
ยามที่เธอพอใจ เธอจะพูดว่า ไม่ค่ะขอสาบานด้วยพระเจ้าของมุฮัมมัด
แต่ยามที่เธอไม่พอใจ เธอจะพูดว่า ไม่ค่ะ ขอสาบานด้วยพระเจ้าของอิบรอฮีม”
(บันทึกโดยอิมามมุสลิม)
2. ดื่มและกินในรอยเดียวกัน
ท่านหญิงอาอิชะฮ์เล่าว่า ” ท่านนะบี จะดื่มน้ำต่อจากฉัน โดยประทับริมฝีปากของท่านตรงกับที่ริมฝีปากของฉันได้ดื่มไป และจะกินชิ้นเนื้อในรอยเดิมที่ฉันกิน”
(บันทึกโดยอิมามมุสลิม)
3.นอนหนุนตักอ่านอัลกุรอานให้เธอฟัง
ท่านหญิงมัยมูนะฮ์ เล่าว่า ” ท่านเราะซูล นอนหนุนตักภรรยาขณะที่เธอมีประจำเดือน และอ่านอัลกุรอานให้เธอฟัง”
(บันทึกโดยอิมามอะหมัด)
4.เดินเล่นกับเธอ
“ท่านนะบี มักจะเดินเล่นพร้อมสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับท่านหญิงอาอิชะฮ์ในยามค่ำคืนเสมอ”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
5.ช่วยเหลืองานบ้าน
มีผู้ถามท่านหญิงอาอิชะฮ์ ว่า “ท่านเราะซูล ทำอะไรบ้างเมื่ออยู่ในบ้าน”
เธอตอบว่า “ท่านช่วยเหลืองานบ้านเป็นประจำ และเมื่อถึงเวลาละหมาด ท่านก็ออกไปละหมาด”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
6.ทำงานเองเพื่อแบ่งเบาภาระของเธอ
มีผู้ถามท่านหญิงอาอิชะฮ์ ว่า “งานใดบ้างในบ้านที่ท่านทำเอง”
เธอตอบว่า “เย็บเสื้อผ้า เย็บรองเท้า รีดนมแกะ และบริการตัวเอง”
(บันทึกโดยอิมามอะหมัด)
7. เรียกขานเธอด้วยสำเนียงที่ไพเราะ
ท่านเราะซูล จะเรียกท่านหญิงอาอิชะฮ์ว่า “โอ้อาอิช (ย่อจากอาอิชะฮ์) ญิบรีลฝากสลามถึงเธอนะ”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์ และมุสลิม)
บางครั้งท่านก็เรียกเธอว่า “ฮุมัยรอ” หมายถึง สาวน้อยแก้มแดง
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ คอยออดอ้อนต่อท่านนะบี ว่า ภรรยาทุกคนล้วนมีชื่อรองยกเว้นฉัน ท่านเราะซูล จึงให้ชื่อรองเธอว่า “อุมมุ อับดุลลอฮ์”
(บันทึกโดยอิมามอะหมัด)
8. ไม่ห่างเหินเธอ ยามเธอมีประจำเดือน
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เล่าว่า “ท่านเราะซูล จะนอนหนุนตักฉัน ขณะฉันมีประจำเดือน และอ่านอัลกุรอานให้ฉันฟัง เอี๊ยะติกาฟในมัสยิด โดยยื่นศรีษะให้ฉันหวีผม ในขณะที่ฉันอยู่นอกมัสยิด ช่วงที่ฉันมีประจำเดือน”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์ และมุสลิม)
9. ผ่อนคลายทุกข์ให้เธอ
เมื่อภรรยาคนใดโกรธหรือตกใจ ท่านนะบี จะวางมือของท่านบนบ่าของเธอ และกล่าวดุอาว่า
“อัลลอฮุมมัฆฟิรละฮา วะอัซฮิบฆอยซะก็อลบิฮา วะอะอิซฮา มินัลฟิตะนิ”
“ข้าแต่อัลลอฮ์ โปรดทรงอภัยให้เธอ โปรดขจัดความขุ่มมัวในใจเธอ โปรดทรงคุ้มครองเธอจากภัยทั้งปวง”
10. ให้เธอเป็นที่ปรึกษาเคียงกาย
ท่านนะบี ได้ปรึกษา ท่านหญิงอุมมุซะละมะฮ์ ในครั้งที่เสร็จจากการทำสัญญา สงบศึกกับชาวกุเรซ ณ อัลฮุดัยบิยะฮ์ โดยท่านได้สั่งให้ศอฮาบะฮ์ ตะหัลลุ้ล โดยการโกนหรือตัดผม เพื่อทำให้สิ้นสุดพิธีอุมเราะฮ์ แต่บรรดาศอฮาบะฮ์ ไม่ยอมทำตามเนื่องจากเกิดความเสียใจ และเจ็บปวดจากการถูกกีดกันมิให้เข้ามักกะฮ์เพื่อทำอุมเราะฮ์ ท่านนะบีกลุ้มใจ และเสียใจเป็นอย่างมาก และเข้าไปในเต้นท์ของท่านหญิงอุมมุซะละมะฮ์ ปรับทุกข์กับเธอและปรึกษาเธอ นางก็ให้คำปรึกษาที่ดี โดยแนะให้ท่านเริ่มตะหัลลุ้ลก่อน ศอฮาบะฮ์จึงทำตามกันอย่างพร้อมเพรียง
11. ห่วงใยและทะนุถนอมเธอ
ในระหว่างเดินทาง ท่านได้มอบหมายให้คนรับใช้ผิวดำคนหนึ่งชื่อว่า อันญะซะฮ์ ทำหน้าที่บังคับขบวนอูฐที่ภรรยาของท่านใช้เป็นพาหนะเดินทาง อันญะซะฮ์ ได้กระตุ้นอูฐให้เร่งฝีเท้า
ท่านนะบี จึงปรามเขาว่า “ช้าๆหน่อย จงทะนุถนอมแก้วที่เปราะบางเหล่านี้ให้ดี (หมายถึงทะนุถนอมสตรีเพศ)”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์ และมุสลิม)
12. เปิดเผยความรักที่มีต่อเธอ
ท่านเราะซูล กล่าวถึงท่านหญิงคอดีญะฮ์ ภรรยาคนแรกของท่านว่า “แท้จริง ฉันได้รับความโปรดปราน(จากอัลลอฮ์เป็นอย่างมาก)ที่ได้รักเธอ”
ท่านอัมร์ อิบนุอ๊าซ เคยถามท่านนะบี ว่า “บุคคลใดเป็นที่รักยิ่งแก่ท่าน ?” ท่านกล่าวว่า “อาอิชะฮ์ ”
ท่านอัมร์ ถามต่อว่า. ?? “แล้วในหมู่ผู้ชายหล่ะครับ ? ” ท่านตอบว่า “บิดาของเธอ”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เคยถามท่านเราะซูล ว่า “ความรักที่ท่านมีต่อฉันเป็นเช่นไร ?”
ท่านตอบว่า “#เหมือนปมเชือก” (หมายถึงความรักที่ท่านมีต่อเธอนั้นแน่นหนาในใจเหมือนปมเชือก)
ต่อ. มา. เธอ. ได้ ถาม. ว่า “ปม นั้น เป็น อย่าง ไร บ้าง?” #ท่านตอบว่า “ยัง,เหมือน เดิม ไม ่เปลี่ยน แปลง”
13. ให้เวลาเธอประดับตนเองให้สวยงาม
ท่านญาบิร เล่าว่า “ฉันได้ร่วมเดินทางกับท่านเราะซูล เมื่อเราเดินทางกลับ ท่านเราะซูล ได้ยับยั้งเรามิให้รีบเข้าบ้าน
โดยท่านกล่าวว่า “อย่าเพิ่งรีบเข้า จนกว่าจะค่ำ เพื่อเธอ(ภรรยา)จะได้มีเวลา(ตรียมตัวแต่งองค์ทรงเครื่อง)หวีผม และขจัดขนส่วนเกิน”
(บันทึกโดยอันนะซาอีย์)
14.สุขใจไปกับความขี้เล่น และการหยั่งเชิงของเธอ
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เคยถามท่านเราะซูล ว่า “ท่านเห็นเป็นเช่นไร หากท่านไปยังหุบเขาหนึ่งที่มีต้นไม้ที่ใบไม้ของมันถูกแทะเล็มไปแล้ว กับอีกหุบเขาหนึ่งซึ่งใบไม้ในนั้นไม่เคยถูกเล็มไปเลย ท่านจะเลือกให้อูฐของท่านไปที่ใด?
ท่านตอบว่า “ไปยังที่ ๆ ไม่เคยถูกเล็มไปเลย
(เธอหมายถึงท่านเราะซูล ไม่ได้แต่งงานกับหญิงโสดคนใดนอกจากเธอ)”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
15. เล่นกีฬาร่วมกันในวันว่าง
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เล่าให้ฟังว่า “ท่านเราะซูล วิ่งแข่งกับเธอ และเธอก็ชนะท่าน จนเมื่อนางอ้วนขึ้น ท่านก็วิ่งชนะเธอ
ท่านกล่าวกับเธอว่า “ชนะครั้งนี้ แทนแพ้ครั้งนั้นไงล่ะ”
(บันทึกโดยอิมามอะหมัด อบูดาวู็ด และอันนะซาอีย์)
16. หยอกเย้ากับเธอ
ท่านหญิงอาอิชะฮ์เล่าว่า “ฉันเคยอาบน้ำญะนาบะฮ์ร่วมกับท่านเราะซูล จากถังใบเดียวกัน ท่านรีบอาบแข่งกับฉัน
ท่านกล่าวกับฉันว่า “ปล่อยให้ฉันอาบบ้างสิ”
ฉันก็กล่าวกับท่านว่า “ท่านนั่นแหละ ปล่อยให้ฉันอาบบ้าง”
(บันทึกโดยอิมามมุสลิม)
17. เอาใจใส่ต่อเธออย่างสม่ำเสมอ
แม้จะมีภรรยาหลายคน แต่ท่านเราะซูล ก็ให้ความเสมอภาคแก่ภรรยา และให้ความเอาใจใส่ดูแลอย่างสม่ำเสมอ ท่านอับบาส เล่าว่า
“เมื่อท่านนะบี ละหมาดซุบฮิเสร็จ ท่านจะนั่ง(ถ่ายทอดวิชาความรู้)กับบรรดาศอฮาบะฮ์จนดวงอาทิตย์ขึ้น ท่านจึงจะเวียนเข้าหาภรรยาของท่านทีละคนๆ โดยให้สลามและขอพรให้กับพวกเธอ เมื่อถึงเวรที่ท่านต้องอยู่กับภรรยาคนใดในวันนั้น ท่านก็จะอยู่กับเธอตลอดทั้งวัน”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
18. เข้าใจธรรมชาติของเธอ
ท่านเข้าใจธรรมชาติและความต้องการของท่านหญิงอาอิชะฮ์ เนื่องจากนางแต่งงานกับท่านเราะซูล ขณะที่นางมีอายุน้อย ท่านอนุญาตให้นางไปเล่นกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน เมื่อท่านเราะซูล เข้ามาหาเธอ เพื่อนๆของเธอก็จะเขินอาย และวิ่งหนีไป ท่านราะซูล ก็จะพาเธอไปเล่นอีก
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
19. ป้อนอาหารให้เธอ
ท่านเราะซูล กล่าวว่า “อาหารแม้เพียงคำเดียวที่สามีป้อนให้ภรรยา นับเป็นทานที่จะได้รับผลตอบแทนที่ดี”
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
20. ยื่นมือที่อบอุ่นซับรอยน้ำตาเธอ
ในการเดินทางครั้งหนึ่ง ท่านเราะซูล ได้พาท่านหญิงซอฟิยะฮ์ ไปกับท่านด้วย ขากลับท่านเราะซูล ได้มาถึงก่อนท่านหญิงซอฟิยะฮ์ ซึ่งวันนั้นตรงกับวันที่ท่านเราะซูล จะต้องอยู่เวรกับเธอ ท่านเราะซูล ต้อนรับการกลับมาของเธอในสภาพที่ร้องไห้ เธอต่อว่าท่านเราะซูล ที่ให้เธอนั่งอูฐที่เชื่องช้า (ทั้งนี้เพราะเธอเสียดายเวลาที่ผ่านไป โดยไม่ได้อยู่กับท่าน) ท่านเราะซูล จึงซับน้ำตาเธอ และปลอบใจเธอ
(บันทึกโดยอิมามอันนะซอีย์)
21. ให้เธอร่วมเดินทางด้วย
เมื่อท่านเราะซูล จะเดินทาง ท่านจะให้ภรรยาของท่านจับฉลาก ชื่อของคนใดขึ้น เธอก็จะได้สิทธิ์ร่วมเดินทางไปกับท่าน
22. พยุงเธอให้ขึ้นขี่พาหนะ
เมื่อครั้งที่ท่านนะบี เดินทางกลับจากคอยบัร พร้อมกับท่านหญิงซอฟิยะฮ์ภรรยาของท่าน และบรรดาศอฮาบะฮ์ ท่านนะบี ได้ย่อเข่าลงเพื่อให้ท่านหญิงซอฟียะฮ์ ได้เหยียบบนเข่าของท่าน เพื่อเธอจะได้ขึ้นขี่บนอูฐได้ โดยไม่อายที่จะแสดงออกเช่นนั้นต่อหน้าบรรดาศอฮาบะฮ์
(บันทึกโดยอิมามอัลบุคอรีย์)
ภาพประกอบจากinternet
Cr.ดอกไม้ แห่งอิสลาม
